RODZICE KONTRA PANDEMIA
RODZICE KONTRA PANDEMIA
Jedna z uczestniczek szkolenia napisała do mnie po ostatnim warsztacie poruszającego maila:
„(…)Wiosną 2020 jakoś działaliśmy, trochę jak ‘automaty’ na stresie i szoku. Latem trochę odpuściło i zobaczyliśmy promyk nadziei. Chyba wszyscy żyliśmy wtedy tą nadzieją, że jeszcze trochę i ‘TO MINIE’. No i jak widać, nie minęło i się nie zapowiada
Po roku pracy z domu z dziećmi, szkoły online, domowego przedszkola, po prostu padamy z mężem na twarz. (…) Nie wiem już skąd czerpać siły i radzić sobie z byciem non stop na ‘podwójnym etacie’ (…). Zastanawiam się, czy to my coś robimy źle, że sobie po roku wciąż z tą sytuacją nie radzimy?”
Jest nas więcej, dużo więcej, czujących się teraz podobnie. Koleżanka zapytała mnie ostatnio, czy to nie jest tak, że po roku się „już przyzwyczaiłam” i TO jest dla mnie „new normal”…
Czy wypracowaliśmy sobie pewne sposoby lepszego radzenia sobie z łączeniem pracy zawodowej z opieką nad dziećmi? Tak.
Czy się „przyzwyczailiśmy” i jest to dla nas „normalne”? Chyba bym tak tego nie nazwała.
Jesteśmy sukcesywnie coraz bardziej zmęczeni i wypaleni tą sytuacją i coraz więcej energii musimy wkładać w to, żeby „ostrzyć piłę” i jakoś funkcjonować. „JAKOŚ” to dobre słowo. Daleko mu jednak do poczucia „normy”, jeśli ma się do pogodzenia pełen etat w firmie i jedno, dwoje, troje dzieci wymagających czasu i opieki W TYM SAMYM CZASIE.
Jednak, żeby było JAKOŚ i żeby całkiem nie zwariować, jednak trochę dobrych praktyk sobie wypracowaliśmy już wiosną i działają one do tej pory. Pisałam o nich w artykule, który dzisiaj, z okazji rocznicy pandemii w Polsce, chce przypomnieć. Może zainspiruje i wesprze kolejnych rodziców, którzy szukają sposobów, by JAKOŚ sobie z bieżącą, trudną sytuacją poradzić.
Artykuł znajdziecie tutaj:
https://vandahlen.pl/miniporadnik-dla-rodzicow-walczacych-z-rzeczywistoscia-pracy-z-pelnej-chaty/
